Zawsze do końca...

Lepiej do końca walczyć
i imienia hańbą nie nakryć
uciec stamtąd się chce
ale miecz nadal masz w ręce
do ostatniej kropli krwi
gdy w piersi duch jeszcze tkwi
nie poddawaj się łatwo
pomoże ci natychmiast bractwo
pomyśl o Termopilach
pomyśl o zdobytych milach
pomyśl o braciach i sostrach
pomyśl o spalonych mostach
maleją siły wroga
uciekają na własnych nogach
zwyciestwo jest nasze
zabić wszystkie Judasze
uszedłeś z bitwy cały
w domu rodzi się synek mały
wyszedłeś z bitwy zwycięsko
zachowałeś się naprawde męsko

Dla wszystkich ktorzy tak latwo sie nie poddaja

autor

Gfk

Dodano: 2006-05-13 00:06:58

Ten wiersz przeczytano 787 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie