Zawsze Do Przodu...
Tym, którzy cierpiąc, gubią sens w życiu...
Czas zostawić wszystko z tylu...
Czas wymazać nieudane.
I pomimo przeszkód tylu
Znaleźć to, co obiecane.
Czas odmienić kilka rzeczy,
Nie ulegać już historii.
Z mej pamięci oddam rzeczy,
Które zwrócił mi komornik.
Przyszła pora dalej sięgnąć,
Poznać kogoś z innej beczki.
I nie męczyć się wciąż biegnąc,
Bo znudziły się bajeczki...
I choć trochę czegoś szkoda,
Sentymenty spać nie dają,
To zostawiam żale oba,
Niech na kłamstwach się wzmacniają.
Teraz już zamykam sprawy,
Które życie powikłały.
Nie chce ufać dla zabawy,
Do święcenia dam morały.
Czas, by w życie spojrzeć trzeźwo,
Nie dać wodzic się impulsom.
Mottem żyć, co było pieśnią,
Nie spać, gdy wrogowie usną...
Komentarze (2)
Doskonały wiersz!
Pełen uczuć i wrażliwości,
żalu a jednocześnie smutku,
nadziei na lepsze jutro...
Z tym, że pewnych rzeczy nie da się wymazać i
pozostaną na wieki w pamięci...
BellaCosa
dlaczego klimat obojętny ...ja czytając wiersz
odczułam optymizmu sporo ...to tak jak ja twardo
stąpać po ziemi ...i nie dac się
przeciwnością...wiersz z resztą piękny ...pozdrawiam
ciepło