Zawsze mi będzie go wciąż mało

Zawsze mi będzie go wciąż mało,
Nienasycone mam zamiary.
Chodzi kochana o twe ciało,
I jakie z nim wyprawiasz czary.

Obłęd mi już zasnuwa oczy,
Serce z nadmiaru krwi szaleje.
Tak chciałbym obok ciebie kroczyć,
A inny wymiar nie istnieje.

Pozwól popatrzeć jeszcze trochę,
Daj poznać ciepłe tajemnice.
Myśli odważne mam, choć płoche,
Na wzajemności cząstkę liczę.

Zawsze mi będzie go wciąż mało,
Marzenia zmienię w dokonanie.
Chodzi kochana o twe ciało,
I niechaj tak już pozostanie…

autor

Grand

Napisany: 2014-12-01 Dodano: 2014-12-02 09:18:37

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie