Zażalenie

Dałeś nam dzieciństwo, słodkie jak marzenie,
co blaskiem rozkwita niczym kwiat paproci,
jest skarbem co w sercu matczynym się złoci,
bo w takim kochaniu jest sens i spełnienie.

Dałeś czas szalonej, szczęśliwej młodości
i ciekawość jutra budzoną rankami,
pozwoliłeś nocą sypiać z marzeniami,
które mają oczy najpierwszej miłości.

Dałeś też dojrzałe pełne zadań życie,
które przeminęło jak mrugnięcie oka,
gdzieś tam pozostała radosna epoka
i grzechy młodości wspominane skrycie.

Dziś do ciebie Boże coś świat cały stworzył,
dając wolną wolę i władzę na ziemi,
wnoszę zażalenie, boś czynami swymi
tworząc ludzką starość niezbyt się przyłożył...

autor

M.N.

Napisany: 2020-04-25 Dodano: 2020-04-25 10:36:51

Ten wiersz przeczytano 1169 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie