zbawiciel

Widzę widzę w końcu ciebie
Jak przemykasz w pośpiechu po czarnym nocnym niebie
Nareszcie się wszystkiego dowiem dzięki
Gdy dosięgnie mnie ciepło twej dającej ulgę ręki
Pozwolisz bym odetchnął powietrzem tym samym
Z którym przyszedłem na świat wraz z życiem mi danym
Całe te lata widziałem przez kraty
A teraz widzę wyraźniej gdy zbliżam się do tej daty
Proszę zrób to szybko
Nie przeniknij mieczem płonącym za płytko
Przenieś mnie tam gdzie powinienem być a nie tu
W pułapce istnienia zrobionej z kolczastego drutu
Cierpiałem me życie brakiem wolności
Gdzie omijały mnie całego uroku jego zawiłości
Uderzeń serca nie pozostało mi jak tobie wielu
Z ostatnim tchnieniem ci dziękuję zbawicielu

autor

nicość

Napisany: 2004-06-17 Dodano: 2004-12-04 11:57:00

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie