Zbiór codziennych rozważań

"Zbiór codziennych rozważań".
10.09.2017r. niedziela 15:04:00

Mam wizję humanisty, będzie oprawa,
Oddajmy hołd stabilizacji
Nim nadejdzie nowy precedens,
Także nowy prezes.

Niech będzie rozmowa, wspólne ultimatum,
Podążajmy w drodze nim obca demokracja
Zniszczy łany zbóż i wręczy nam wysiedlęcze paszporty.

Co za gość idzie z motyką na wojnę kulturową,
Tak nie zostanie rozwiązany kluczowy problem,
A wszelka interwencja staje się jawnym drogowskazem,
Że trzeba ćwiczyć i co wy NA(TO)?
Wiem, trudna cnota wytrwałości.

Samy się nie zmienimy i nie dokonamy koniecznej ofiary,
Gdy tylko szczęśliwe zakochanie
Wprowadzi nas w niebezpieczne kuluary,
Które poz kościołem mamią królestwem.

Potrzebny ostatni gest miłosierdzia,
Ale uważać trzeba na multi-kulti,
Bo to jest widzialna armia
Koronowana na służbę... (przemilczę).

Można się gorszyć, ale odważna wiara
Pójdzie krok za krokiem w poszukiwaniu pereł
I przesłania, że pocałunki, nawet Judaszowe
Mogą być szturmem ratującym przed karkami w białych kołnierzykach.

Nie da się wyłączyć tej broni
I Europa to wie, ale i tak desperacko
Prowadzi do upadku cywilizacji,
A w pierwszej kolejności Unii.

Cisza!, jest reparacja, czy pokażą prawdę?;
Która jest jak Calineczka
A czy ona pozna swego księcia?

Stronnicze rozdzielenie patriotów przez żylety, przez maczety,
Bo to rzekomo święty eksperyment,
Ale do licha, co może świętować...(przemilczę).
Powiesili lekcję pokory i ofiarności
Na stryczku rzekomej szansy na sukces,
Na dostatnie życie, a barany wierzą,
Że sprawdzi się ekonomia w czasach rewolucji.

Wymagające piękno wchodzi między wilki
I szuka światła w ciemności
Oraz cudu w nawie głównej.
To nie są lektury, to nie są bzdury,
Ale swojski duch porozumienia,
Który ma zadanie do wykonania,
Widać to w oczach, a pomagać trzeba mądrze.

Wybierzmy blef, by krok po kroku
Odkryć zaginioną wieś, miasto, cywilizacje,
By tam dusza bez ran i bez żartów zaznała spokoju,
Takie miejsce jest okryte wymownym milczeniem.

Nie zabraniajmy odkrywać tym, co widzą więcej
Piract umytych od prawa autorstwa.
Potrzeba uspokojenia serca i sumienia
I by więcej światła docierało do wyspy życia.

Jeszcze trochę, a mały mózg pokona wielkie wyzwanie
Wtedy nawet mięso z laboratorium zaśpiewa
W w wyobraźni samozwańczego władcy świata.
Swoją drogą coś, czego nie wiemy staje się murem,
W który strzela się z włóczni
i takie są dobre złego początki.

Wiecie po co jest poezja?
Po to, by zagłuszać mowę nienawiści w głośnikach
I by wszelkie tajemnice stały się zrozumianą radością.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-09-10 Dodano: 2017-09-13 09:24:41

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie