Zburz mury niemożności....
Czasu nie marnuj.
Muru wokół siebie nie buduj.
Nie można stać w miejscu.
Trzeba iść do przodu
Widzieć sprawy ludzi.
Niech serce z letargu się zbudzi.
Nie żyć w pustyni samotności.
Nie czekać na chwile radości.
Zza ściany stagnacji – wyjdź.
Sens swego życia znajdź.
Stwórz wizję przyszłości.
Nie poddawaj się niemożności.
Wolny będziesz od troski.
Na świat otworzysz drzwi.
Wszyscy będą szczęśliwi.
Wśród przyjaciół czas płynie radośnie.
Los do ciebie się uśmiechnie.
Przez życie raźniej iść z innymi,
ludźmi życzliwymi.
autor
@Krystek
Dodano: 2017-12-01 10:45:23
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Śliczna refleksja, podoba mi się, pozdrawiam :)
Dobra refleksja, bo człowiek mógłby żyć samotnie przez
całe życie. Ale, chociaż sam mógłby wykopać swój grób,
musi mieć kogoś, kto go pochowa, pozdrawiam
daj ci Boże a mnie nie opuszczaj ludzie są zawistni i
komu lepiej
to go uziemić najlepiej a o przyjaciołach już
Mickiewicz pisał