zbyt malo....
dla tych ktorym ucieklo szczescie
widzialam drzewo ze zlamana galezia moglo
nadal szumiec i cieszyc sie sloncem i
deszczem,ale to bylo malo bo pamietalo te
dni kiedy siegalo nieba...
widzialam slowika ze zlamanym skrzydlem
mogl nadal spiewac ale to bylo malo bo
pamietal te dni kiedy mogl cieszyc sie
wolnoscia w powietrzu...
widzialam dziweczyne ze zlamanym
sercem,mogla nadal patrzec na niego,cieszyc
sie zwyklym usmiechem ale to bylo malo bo
pamietala te dni kiedy dzielila z nim
niebo...
wiec zeby zaznac prawdziwego szczescia
trzeba zapomniec ze kiedys mialo sie
wiecej...
szkoda ze dopiro teraz wiem ze nie warto jest kochac za dwoje...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.