Zdarz się
nie pytaj tylko twórz, maluj obrazy
sama dobieraj barwy, chciej się zdarzyć!
wędruj nad kraterami wyobraźni
ze źródeł czerp, którymi ten świat
wzgardził
a niech się wszyscy dziwią, kręcą nosem
zadławią swoją żółcią, brakiem proszeń
unikaj pustych spojrzeń, zimnych dłoni
ludzi rozpodlonych, sinozielonych
z tej swojej bezgranicznej niemożności
-cuchnący beznadzieją, słonogorzcy
szkoda ramion dla nich, niech toną sami
w bajorach prawd kłamstwami powiązani
ty bądź zegarem, wskazówką i czasem
kieruj i wyznaczaj bieg wszystkich
zdarzeń
z godziny wyszarpuj nawet sto minut
blade i bez rumieńców eksterminuj
nie dla ciebie bez szczebiotu poranki
szeptem zbieranie łez do pustej szklanki
niech każdy pocałunek będzie pierwszym
każda myśl bez ustanku się niebieszczy
wyśpiewana wśród rozpachnionych kwiatów
namiętnie z życiem graj
nie szachuj- matuj
nie będzie nowej gry
nie przegrasz godnie
nie próbuj być Prometeuszem
bądź
ogniem...
I zdarzcie się :)
Komentarze (12)
Jestem żarem! :))))
Zaskoczyłeś mnie,ale bardzo pozytywnie.
Pozwolę sobie za Ewą - e.jot :-) I dodam, że puenta -
petarda :-) Świetnie, nieszablonowo u Ciebie - jak
zawsze :-)
Pozdrawiam serdecznie Nocnego Wilka :-)
Czyta mi się w rytmie hip hopu.
Bardzo enegertyzujące wezwanie :)
Zdarzyłam się- jestem pod twoim utworem. Inaczej
przedstawiony świat który znamy. Pozdrawiam@
Ciekawie piszesz... z upodobaniem czytam :-)
Podoba się. Tak trzymaj.
Pozdrawiam
Ależ piękna zachęta do tego, by zaistnieć. Miłej
niedzieli:)
Bardzo ładny. Pozdrawiam.
Mocny, ale nie mroczny.
Naładowany energią, która przebija sufity, niszcząc
stare orbity, tworzy nowe - - to ogień...
Skojarzył mi się z "Odą do młodości"
Słonecznego dnia, NocnyWilku :-)
Mnie rowniez się podoba :)
Pozdrawiam:)
Bardzo się podoba mi.
Pozdrawiam