Zdmuchnie cie z moich myśli

Twój pośpiech doprowadził nas do miejsca,
w którym moje przerażenie wyzwoliło tę lawinę, która spadła na nas.
Po mojej stronie stopniał już ostatni płatek śniegu,
więc dlaczego ty pozwalasz, by pokryła cię jeszcze szklista warstwa?

Czy przestanie liczyć się twoja pozorna duma?
Otworzyłam ci przecież drzwi…
Jak tam stoisz, nie poznaje cię.
Na twarzy sadystyczny zarys…

Oby ten właściwy wszedł do środka z hukiem,
od którego przeciąg zdmuchnie cię z moich myśli.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2013-12-08 Dodano: 2016-05-19 00:22:32

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie