zdrada

W pustym mieszkaniu samotnie leżała
Co jakąś chwilę łza się pojawiała
Już miała dosyć płakania i szlochania
Gdy nagle dzwonek usłyszała
Nie spodziewanie przed drzwiami stała jej koleżanka
Zdradza mnie, a tak go kocham jak on może, z kim dlaczego?
Ty znasz go dobrze byliście razem i o pomoc błaga
Wyjmuje wino słucha jej płaczu i rozpaczy w głosie.
Po długiej rozmowie opuszcza me mieszkanię.
Już dłużej nie mogę, wyjmuję telefon i dzwonię nie chce jej już krzywdzić ja już nie mogę.
Co z tego, że go kocham, co z tego ze tęsknię, co z tego, że go pragnę i nie umiem żyć bez niego.
Moja miłość się już nie liczy? A przyjaźń? sama ją zepsułam.

autor

dosiapp

Napisany: 2011-09-03 Dodano: 2011-09-03 22:25:11

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie