Zdradzona miłość

I wtedy przyszła do jego drzwi
Drinkami różnymi odurzona
Gdy jej tylko otworzył
Padła mu w ramiona

Objęła mocno za szyję
I łzami rzewnymi zalana
Wyszeptała, że kocha
I pragnie zostać do rana

Odepchnął ją on od siebie
I krzyknął bardzo wzburzony:
Kto miłość raz swoją zdradzi
Na zawsze jest już stracony

I nie chciał już słuchać dalej
Przeprosin i zawodzenia
Drzwiami jej trzasnął przed nosem
Nie dając jej wybaczenia

Ona ciągle płakała
Do drzwi pięściami waliła
Aż w końcu na ziemię upadła,
Bo siłę i wiarę straciła

Zaczęła gorzko żałować
Okrutnej swej niewierności,
Bo teraz wszystko by dała
Za krztynę choć jego miłości

Wiedziała, że to już koniec,
On nigdy jej nie przebaczy
Odeszła i pomyślała:
Życie nic dla mnie nie znaczy

Gdy przyszła tylko do domu
Zamknęła się w ciemnym pokoju
Trzy garści wzięła pigułek,
By umrzeć bez bólu w spokoju

Upadła bezsilnie na ziemię
Świat nagle jej zawirował
Jedyne o czym myślała,
By raz jeszcze ją pocałował

autor

Natasha

Napisany: 2006-10-30 Dodano: 2006-10-31 23:39:15

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie