Ze wszystkich świata stron
Tęsknoty za ojczyzną płyną
Ze wszystkich świata stron
W słowach wierszy i pieśni
Jak rzeką zmąconą pod prąd
Kiedyś na tułaczkę skazani
Z przyczyn politycznych
Dziś za chlebem uciekają
Pod skrzydła obcej ojczyzny
Lepszego miejsca szukają
By godnie żyć na świecie
Jak ptaki by uwić gniazdo swe
I odnaleźć własne szczęście
Gdy tylko im los pozwoli
Tam spełniają marzenia i sny
Nie chcą powrócić do kraju
Chociaż serce z tęsknoty drży
Powracają tylko wspomnieniem
Do swoich rodzinnych korzeni
Lecz z całej siły się trzymają
Życiodajnej choć obcej ziemi
Dziś granice szeroko otwarte
Nie musi nikt tęsknić latami
I tułać się po obcym świecie
Przecież nie jesteśmy ptakami
Chociaż czasem skrzydła rosną
I wzbijamy się aż do nieba
To szybko spadamy na ziemie
Pod cudze skrzydła dla chleba
Komentarze (3)
tak...bardzo uczuciowy wiersz tęsknotą pisany...wiesz
ESTERKO...pięknie piszesz i potrafisz zatrzymać
czytelnika i zmusić do refleksji
Bardzo uczuciowy wiersz o oddaleniu od ojczyzny i
wielkiej tęsknocie za matką ziemią swego urodzenia.
Może te ptaki które cierpią nie zważając na lepszy
byt, powrócą tu dożyć swojego życia i zastaną na
zawsze w swojej ojczyźnie. Kiedyś napisałam o tym
wiersz, przypomniałaś mi jego sentyment, pewnie go
zamieszczę. Dziękuję za piękny wiersz.
temat wiersza na czasie , mądrze napisany, super
wiersz ,dobrze się czyta, jest wymowny ,