Żegnaj Aniele Mój...
Wiersz napisany ku czci J.P. II w dniu jego śmierci...
Jakże nieznane są wyroki Pańskie,
Postawa człowieka wybranego przez Boga,
Jakże piękne potrafią być chwile spędzone,
W obecności Jego Syna, w ciele innego
człowieka...
Tam za górami, tam nad chmurami,
Widnieje i leci gołąb nadzieji,
Tam na ziemi, wśród ludzkości bytu,
Żyje nie jeden z Nas, opłakujący jego
odejście...
Życie niezwykłe, poprzeplatane zmiennością,
Płacz ludzi wierzących w ocalenie,
Tam za chmurami znów wzlatuje gołąb,
Symbol nadzieji, danej nam przez Boga...
Odszedł Nasz Kapłan, Ojciec Nasz na ziemi,
Odeszły smiechy, tak żywe niedawno,
Pozostała nadzieja, w sercach tych, którzy
przetrwali,
Że tam, za górami spotkamy się znów...
Żegnam Cie padając na kolana,
Wielbię Cie wstając drżącymi nogami,
Pamięc ma nigdy nie zapomni Anioła,
Tego, który zszedł dla mnie na ziemie...
Żegnaj Ojcze Święty...Ojcze Ludzkości...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.