Żegnaj Serduszko

Dla niespełnionej mojego życia miłość, Jeśli nie mogłaś zaistnieć na ziemi to trwaj wśród gwiazd w wieczności.

W mych uszach melodia smutna się kołysze,
Serce historię miłości opowiada, a ja udaje, że jej już nie słyszę.
Chce zapomnieć o wszystkim co złe było,
To co dobre, niczym fatamorgana już się rozmyło.

Choć dookoła ludzi mnóstwo – ja w ciemności jestem sama,
Me życie teraz puste bez ciebie, niczym w muzyce nierozpoznana gama.
Wiatr rozsiewa po polach gorycz naszego rozstania,
A ja czuje się coraz bardziej przez ciebie zapomniana.

Może ta miłość nie nam była pisana?
Zaś melodia nie dla nas przez życie podarowana?
Moja miłość do ciebie teraz pełna łez,
Nigdy już tak mocno nie rozkwitnie, jak na wiosnę bez.

Nagły krzyk wyrwał mnie z niekończącego się otępienia,
To do mego serca pragną się wkraść miłe wspomnienia.
Tylko one wywołują jeszcze uśmiech na mojej twarzy,
Chociaż ciało i dusza o czymś bardziej realnym i prawdziwszym marzy.

Choć słowo kocham najpiękniejsze na całym świecie,
Już nigdy się dla mnie nie narodzi, niczym niewinne dziecię.
Nadszedł czas pożegnania nieubłagany,
Żegnaj, więc „Serduszko” – mój kochany.

autor

Skarbnica

Dodano: 2008-09-02 10:47:09

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie