Zemsta nietoperzy

Stado nietoperzy,
aż trudno uwierzyć,
w biały dzień widziano
w rynku - ósma rano.

Nadleciały z lasu
i zza czarnych pazuch
wyjęły śmieciska
wzięte z wysypiska.

Już trzy ranki z rzędu
zrzucają z rozpędu
ludziom wprost na głowę
śmieci plastikowe.

Najpierw dwie godziny,
i nie są to kpiny,
leciały butelki
po napojach wszelkich.

Potem z folii worki,
kubki oraz korki,
tacki karbowane,
sztućce połamane,

różne pojemniczki,
od lodów patyczki
i po słodkich serkach
te małe pudełka.

-Jak to? Czemu? Po co?
Burmistrz gryzł się nocą,
aż zwołał naradę
na wszelki wypadek.

Pędzą do ratusza
radni w kapeluszach.
Burmistrz tuż za nimi,
kroczkami drobnymi,
biegnie - dla ochrony
z parasolką żony.

- Lecą z nieba śmieci
dzień drugi i trzeci…
Radzą się, aż pocą
i w głowę zachodzą.
-Skąd ta dziwna napaść?
Zamiast w grotach chrapać,
do góry nogami,
rzucają śmieciami…

Jak to, to nie wiecie?
Przecież to w odwecie.
Sprawa bardzo prosta
to taka riposta.

Lasy zamiast śliczne
stają się toksyczne.
W którą spojrzeć stronę
wszystko zaśmiecone.
Dzikie wysypisko.
Więc sprzątnęły wszystko
i teraz w odwecie
na nas lecą śmiecie.

Pamiętajcie dzieci,
odpady i śmieci
trzeba segregować,
a nie w krzakach chować.

.

autor

krzepkaDulcynea

Napisany: 2012-03-26 Dodano: 2013-03-26 14:50:09

Ten wiersz przeczytano 2399 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie