ZEZNANIA

Słowa plotę jak warkocze , na białych kartkach
Tęsknotę wygodnie układam na swoich barkach
Stopy krwawią od kamieni rzuconych pod nie..
Od upadków poszarpane mam spodnie..
Płuca zszarzałe od spalonych nerwowo papierosów..
Nie poznaję już koloru moich włosów..
Spać nie chcą oczy..
Sny boją się nocy..
A usta wciąż uśmiechnięte..
Marzenia szczelnie zamknięte..
W teczce oznaczonej Jego imieniem..
Przewiązane spełnienia pragnieniem..
Zaciskam mocno zęby..
Gdy nie wiem dokąd iść.. którędy..
Przedzieram się przez burzę i wiatr..
Nie liczę zysków ani strat..
I tak na koniec Wysoki Sądzie..
Bez Niego- w mroku błądzę..
Przyznaję się do winy..
Z tęsknoty za Nim otrułam myśli, słowa, sekundy, minuty, godziny!!

autor

Kaja Jabłońska

Napisany: 2000-01-01 Dodano: 2007-07-12 22:58:38

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie