Zgubiłam się!
Czas płynie,
wszystko zmienia się,
a ja gubię się sama w sobie.
Z pozoru cicha i spokojna,
ale w duszy jest jedna wojna.
Często nie robię tak,
jak sobie zamierzyłam,
a przeciwnie - celowo na spak!
Wszystko to, w co kiedyś wierzyłam,
gdzieś za sobą zostawiłam...
bez żadnego celu.
Tak się pogubiło bardzo wielu...
nie chcę być jednym z tych,
chcę zamienić myśli w czyn!
Ale takie dobre rozsądne i bardzo dobrze
przemyślane...
autor
Wieczorna Wena
Dodano: 2006-09-09 09:36:24
Ten wiersz przeczytano 341 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.