Zgubiony uśmiech

Czytając Szanownych przedmówców,nic więcej
nie mogę dodać chylę czoło nad kunsztem
przekazania odczuć.GRATULUJĘ.

Przepiekny wiersz. W oczach widać wszystko ;)

Piękne słowa a najważniejsze by powrócił uśmiech z
otchłani rozpaczy

Oczy są zwierciadłem duszy, a usmiech jej
niewymówionym pocałunkiem. Wiersz odbieram jako
optymistyczny i pełen pogodnej nadziei.

tak jest chyba trudniej - cierpieć w ciszy, niż głośno
o cierpieniu krzyczeć..dobrze, że zostało światełko
nadziei na ten uśmiech spowrotem:) świetny wiersz, nic
dodać nic ująć, jak zawsze - jestem pod wrażeniem:)

nasze życie to szczęście, ból. rozpacz- ładny,smutny
wiersz

milosne rozterki....jakze wymowny wiersz....chwile,
szczescia czyli zycie, czyli rozpacz i bol- wiersze
rodza sie z uczuc. Brawo, ze mialas odwage je nazwac!

Opisujesz "ból" w przepiękny sposób... ale dobrze, ze
i nadzieja sie pojawia...

piszesz świetnie... nie ma większego szczęścia niż w
oczach bliskiej osoby zobaczyć własne odbicie /Ona nie
płacze
to tylko niebo posmutniało/

Po co krzyczeć, tłumaczyć gdy nikt i tak nie rozumie.
Uśmiech powróci gdy w oczach Boga go
zobaczymy...Wspaniały wiersz, który tak bardzo wnika w
moje serce. Bardzo!!!

A może to właśnie błąd... nikomu nie dała szansy, by
zrozumiał jej ból i łzy... Wiersz bardzo smutny,
pisany w goryczy... jednak głęboki sens ma i jest
piękny...

Ona nie płacze to tylko niebo posmutniało.. krople
goryczy.... bólem w serce wlało. i mogłabym tak bez
końca cytować piękne słowa, całe wersy ale przpisałaby
cały wiersz. Piekny wiersz najładniejszy i najbardziej
trafia do mnie
zakończenie - .. po co ma krzyczeć ..
Nic dodać nic ująć super i tyle i +