,,Zgubne sny

Organizatorm Turnije Jednego Wiersza w Kutnie

,,Zgubne sny"

Błądze w świecie zgubnych snów,
Zatapiam się w doline jasnych,
Koszmarów!
Falują przed mym wzrokiem:
Mroczne bramy jasności,
Oraz jasna furtka ciemności.
Pogrążam się w melancholi,
Ten nastrój sprawia, że mój
Wzrok płonie złotem,
I ciska błyskawice, gromy!
Krzycze:Bądź przeklęty!
Najdroższy i ukochany!
Moje serce nie protestuje,
Ono zamyślone tego,
Słodkiego smaku zguby,
Po prostu nie czuje.
Nie broni się wiec, ginie powoli
Na szczęście zgubne sny,
Kończą się o świcie.
Już tylko chwila, zaraz wstane
Będe udawała, że to tylko moja
Chora wyobraźnia.
Że nawet we śnie:
Nikomu nie wyrządziłam zła,
Choć wiem, że to nieprawda!
Zgubne sny zabrały mój umysł,
Pożarły moją wolę,
Już nad nimi nie panuję.
Straciłam władze,
Nie umiem się obudzić,
Mam kamienne powieki!
Serce nie bije, słysze jak,
Ono odchodzi, nie ma woli żyć!
Zgubne sny zniszczyły mnie.
To było nieuniknione!

autor

agnnee

Napisany: 2003-01-16 Dodano: 2005-07-07 21:49:38

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie