Ziamnio korzanna
Gwarą warmińską. I przekład.
W zima to ciamno chućko uż je.
Pozietrze szpetniejsze i zimne deszcze.
Roboty zawdy za gwolt i dzie dość.
A to słómó dżwyrze żywam łobzijać,
coby nie pomerzło,
maszyny mus smarować, coby nie
zadrzeniało.
Rznóńć drewka i w sztafle pozogować,
ornung brok jek Gris Gott.
Ziamnio z Łojców korzanna.
Bez colan cias myśle o Tobzie,
am nie ziam kedy tygo nie robzie.
Warnijo z Matulki zawdy Śwanta.
Bez ranki mniłowanie eszcze przewlykam.
Spsie i spsie i spsiywam.
Zimowe gorsze i ciemne powietrze.
Mroźne, mocniejsze też deszcze.
I pracy zawsze zbyt dużo i nigdy dość.
A to zwierzętom słomą drzwi trzeba obić,
aby nie zmarzły
a to maszyny zasmarować, by nie
zardzewiały.
Drwa porąbąć w pryzmy poukładać,
porządek musi być, na chwałę Boga.
Ziemio z Przodków tyś rdzenna.
Myślę o Tobie i wtedy przytulam,
i nie wiem, kiedy tego nie robię.
Warmio z Mateńki na zawsze Święta.
Przez palce miłości przesiewam.
I śnię i śnię. I śpiewam.
Komentarze (42)
Aniu, bardzo ładnie wyszło,
z wiarą napisana sama całość;
nic nowego nie dodam, jak to,
że miłość do twojej ziemi
nie przepadnie, za sprawą tego wiersza!
Pozdrowienia przesyłam
Aniu, czy jest gdzies miejsce, aby spotkac jeszcze
Twoje wiersze?
I śpiewaj kochana Annno, śpiewaj cudnie swoją gwarą,
tym co kochasz i co jest w Tobie z dziada pradziada. Z
pokorą serdecznie pozdrawiam :)
"Ziemio z Przodków tyś rdzenna." Pięknie napisany
wiersz o miłości do ziemi ojczystej.Pozdrawiam
serdecznie.
Piękna miłość do korzeni!
Pozdrawiam :)
Pięknie, z szacunkiem do ziemi korzeni...
Pozdrawiam:)
Przepiękny wiersz!
Puenta wzruszająca, przepełniona miłością do Warmii i
miejsca narodzin peelki.
Cudnie...
Serdecznie Cię pozdrawiam i Twoją Warmię!
Pięknie, wzruszająco,
Jesteś piewczynią Warmii,
z ogromnym podobaniem, przede wszystkim gwary,
pozdrawiam serdecznie:)
Tu zawsze patriotyzm błyszczy, choć jak powiadają -
częściej niż w innych stronach bieda piszczy.
Rodzinnej oczywiście.
Pięknie piszesz o swoim regionie, pokazując urok
rodzinej gwary...
Z uznaniem.
Ślicznie i wzruszająco...
Pozdrawiam Aniu
Kochamy swoje małe ojczyzny; tu jest nasze miejsce,
nasz rodzinny dom i życie pod skrawkiem bezpiecznego
nieba.
Każda praca człowieka wzbogaca a bez niej ... nie
można liczyć na kołacze.
Ciepło pozdrawiam z podobaniem pięknego wiersza :)
Pięknie napisane.
Pięknie.
Dzięki za możliwość poznania gwary warmińskiej.
Pozdrawiam :)