ZIARNO
Na pesymizm za późno. Wielkość sztuki, to od wieków drążenie ziarna, aby dać wciąż nowe rozwiązania dla ratowania życia na ziemi. Tropem przodków/UŁ/
idę śladem
gładzę brązy sepie
co szarpią ziemię do cna
groteska zaczepiona
wychylona o milimetr
sięga snów mrocznych
wciąż wieko trumny otwiera
nie dowierzając różnicom
zagadkom człowieka
obraz zwiędły nieczuły
jak fotografia cyfrowa
po równi pochyłej
nie uczy się przyszłości
skradając się powtarza
innych przywidzenia
to kicz świata
w tobie sumienie drążę
przeznaczenie w ciszy
wchłanianie błysku co rozsiewa
z drzewa słowo to ogień
tańczy złotą nitką tka
poemat ziarno
pot łzy krew sperma jak
miłość o żaglach wielobarwnych
śpiewający promień ducha laur
zagubiony róg łyka tylko oddech
przebrzmiałej pełni
świateł wieszczów
przerażony na dnie nieba
/UŁ/
napisany Łódź,03.06.2009 ula2ula Nienawiść ślepa trzyma się, aby zabić miłość i życie człowieka.
ula2ula
Komentarze (20)
Nie jesteśmy w stanie niczego "zaszufladkować", czasem
rzeczy nie są takie jakimi nam się wydają, czasem
sięgają gdzieś wyżej, w naszą podświadomość i sterują
nami, a czasem to my wmawiamy sobie ich istnienie -
człowiek jest istotą tak bardzo złożoną... Jesteśmy
rozpostarci pomiędzy paradoksy. Życie - śmierć. Radość
- smutek. Miłość - nienawiść. Jasno - ciemno. I często
wystarczy chwila, by z jednego krańca przejść na
drugi...
uderzylo mnie "ziarno" i "sperma" koncowka troche
wygladzila moj szok
Ten wiersz jest jak soczewka która skupiła Twoje
uczucia. Pieknie
Twoja poezja sama sie broni ,czy trudna
zalezy kto ja czyta i czego oczekuje;)
Pozdrowienia
Masz piękny styl pisania. Bardzo oryginalny. Podoba mi
się Twoja twórczość :).
Życie przemija a my czasami nie zastanawiamy się, co w
to życie wnieśliśmy, jakie były piorytety naszych
poczynań. ładny wiersz, pełen przemyśleń. Pozdrawiam
:)
Tak, to kicz świata innych przywidzenia.Ziarno się
wyplenia, jeżeli z tej samej odnogi siejemy cały czas
i w dodatku na tym samym gruncie.,trzeba stosować
płodozmian , wtedy plony będą obwite .Nasza ziemia aż
krzyczy aby to stosować, nie chemia, lecz czasowe
odłogi, może wtedy będą obfitsze plony. Takie
skojarzenia naszły mnie z Twoim wierszem.
Pozdrawiam serdecznie
wiersz rozdziera duszę... warto czasem zajrzeć
głębiej...
Ziarno zasiane, nie oznacza, że będzie pozbierane.
Twój i mój ulubiony Leśmian dopiero przed swoją
śmiercią zebrał to ziarno częściowo. Ślepa zazdrość
-również niechęć i nienawiść spowodowały odrzucenie
wiele jego świetnych wierszy. Zona Zofia, której
nieobce były i sepia i łzy-do dzisiaj czeka na
odkrycie jako malarka.Pot i łzy są wyznacznikiem
sukcesu osiągniętego w trudzie i znoju. Zagadkę
twórczości najprędzej widać po śmierci artysty.
Najserdeczniejsze pozdrowienia.
Ziarno raz zasiane się powiela :)
Kto jeszcze używa błon fotograficznych ?
Chyba tylko w wierszu :-)))
Pozdrawiam.
przejśc obojetnie obok takiego tekstu? niemożliwe:)
Ciekawy wiersz, daje do myślenia. Pozdrawiam.
Po równi pochyłej staczają się też...ideały,
marzenia...
Z serii tych trudnych, ale kto powiedział, że poezja
ma być prosta. Daje do myślenia, zadumy,
pozdrawiam:):):)