zielonookiej
potrafiłaś czytać rzekę
mieszając się
w odbiciach
rozchlapywałaś obrazy
na krople dzieliłaś słowa
w szumiącym języku
nabierałaś wody w usta
i dłonie
przenosiłaś w górę nurtu
żeby uwolnić
krzyk
https://www.youtube.com/watch?v=xf8-KtfDcAY
Komentarze (31)
dobór i ekspresja - robi wrażenie wiersz - czytanie
rzeki dar czy...
Piękne jest Twoje rozumienie kobiety, pozdrawiam
serdecznie.
Bardzo - emocjonalny, poruszający kobiecą wyobraźnię.
Robi wrażenie.
Pozdrawiam.
ups...drugi raz ...
...łał...i tak uwalniała krzyk zielonooka...obrazowo i
pięknie...pozdr.
Piękne przenośnie niezwykły wiersz
Niezwykły wiersz, bardzo piękny...
Nie wiem czy to dobrze, gdy ma się dar czytania rzeki,
może to czasem jest przekleństwo?
Ale o to trzeba spytać zielonooką...
Pozdrawiam serdecznie, Jurku :)
Pięknie...
Pozdrawiam:)
Piękny obraz kobiety na tle wody - tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
Ps. Dziękuję za miłą wizytę i ciekawy komentarz.
podoba się
pozdrawiam
Po prostu Pięknie:) i nutka też:)
Piękne metafory związane z kobietą i z wodą.
Spragnieni piją ze źródła kobiecości.
Fenomenalny wiersz, świadczący o znajomości kobiecej
duszy :-) Kłaniam się nisko, Jurku, i serdecznie Cię
pozdrawiam :-)
Witaj, AS.:)
A rzeka szemrała o wszystkim i coś ukrywając, w
mgielnej klamrze, z prześwitem lata...
Wspaniały link, video i muzyka, dotyka duszy.
Wspaniała całość!
Pozdrawiam serdecznie.;)
Zaskoczyłaś mnie swoim tajemniczym wypisem. Tylko po
oczach Awatara nie bardzo mogę poznać . Cieplutko
pozdrawiam.