Z ziemi polskiej
Ani mi się siedzi, ani stoi, ani leży,
ani mi się widzi, ani cieszy, ani smuci,
bo gdy wszystkich w domu -nie ma, to na
sercu leży,
gdzie zostawią ślady, jakich przylgną
ludzi.
Ani mi się myśli, ani marzy, ani nie
śni,
ani mi się klei, ani łączy, ani scala,
bo tak jak jaskółki zimą wypatruję
wieści
od pisklaka,co wyfrunął z tutejszego
gniazda.
Ani mi się mówi, ani pisze, ani czyta,
ani patrzy na dwór przez zamglone, blade
okna,
więc już sama nie wiem. Jestem, czy mnie
nie ma?
Może do Włoch porwał pierwszy lepszy
obłok...
autor
marcepani
Dodano: 2019-02-21 17:47:36
Ten wiersz przeczytano 904 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
:)+
tęsknota, wielka tęsknota... nie wiadomo po co, nie
wiadomo dlaczego, ale wiadomo za czym
Tęsknota samotność zawsze towarzyszy rozłące. Pięknie
napisane .
Pozdrawiam serdecznie
Samotność i tęsknota matki jest treścią tego
znakomitego wiersza. Nasze pisklę wyfrunęło na drugi
koniec kraju.
Życzę Tobie udanej niedzieli :)
Witaj Mariolko:)
Ja na szczęście ni mam takich dylematów ale czasami
życie nas zmusza do podjęcia rożnych dziwnych kroków:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ani, ani, ale utwór wdały :)
A jednak... na sercu leży ;-)
Pozdrawiam.
Taka w fajnym wierszu ściema,
wszędzie dobrze gdzie nas nie ma.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Rewelacyjny wiersz.
wiersz palce lizać pozdrawiam
to trochę tak na rozdarciu.Pozdrówka.
Smutna życiowa refleksja.
Poruszasz coraz częściej spotykane tematy rozłąki.
Pozdrawiam.
Marek
Rozumiem - wszędzie jest na obczyźnie inaczej - tylko
popatrz - czemu wracamy myślą stale do rodzinnego
kraju?
Fajny wiersz. Pozdrawiam.
kiedy ptak z gniazda wyleci słońca promień smutno
świeci
znam z autopsji
pozdrawiam ciepło