* (Ziemia mówi do mnie...)

Ziemia mówi do mnie
o każdej porze roku język ziemi jest inny


Zimą ma skuty pysk
mówi do mnie w kagańcu
zgrzyta zębami, pręty mrozu nie ustępują


naiwny język przyklejony do stali
płonie bólem


próbuje go odzyskać daremnie
nie powinien był się wychylać
jeszcze gdy krążyła w nim krew


Wiosną próbuje mnie zakrzyczeć
ziemia która odzyskała wolność
na jej twarzy pojawiają się pierwsze
źdźbła zmarszczek
i kwiaty


przyciągają owady
spod skóry wylęga się robactwo
Ona tak głośno krzyczy jak kot
z którego żywcem zrywano futro
na boisku szkolnym


ptaki uprawiają bezczelną miłość
w ażurowych burdelach i pod drzewami
wszędzie odbywają się orgie
zbiorowy gwałt, fruwają strzępy bielizny
jak bawełniane troki dmuchawca


Zimą skrzypią sprężyny łóżek
wszystko odbywa się pod białym prześcieradłem
i za szkłem
albo w ciepłych odległych krajach
ziemia przypomina mi gdzie mnie nie ma


Mieszkają tam kolorowe ptaki
kiedyś ich fantastyczne pióro przyniósł wiatr
aż tutaj
a ziemia włożyła mi go do buta


Mieszkają tam duże zwierzęta
ich kroki słychać aż tutaj
domy wibrują jak szklanki
na prowizorycznym stole
w blokach przewracają się meble
odpadają balkony


Czasem takie duże zwierzę
zapuści się aż tutaj
i przysłoni sobą słońce
wtedy ziemia milczy


Są takie chwile latem i jesienią
kiedy zaprasza mnie do stołu
próbuje przekupić pokrojoną tęczą
jej smukłe mięśnie, soczyste mięso
ścięgna wyjęte z biegu
podniebnego
mają mnie natchnąć


Karmię tego małego człowieczka poetę
wszystkimi upolowanymi barwami
a potem staję z boku, przyglądam mu się
i nienawidzę go


oblizuje łakomie różowe palce i usta
macha do mnie
coś bełkocze


odwracam się
czasem ziemia wydaje na świat
potwora
i mi o tym przypomina

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2018-08-21 Dodano: 2018-08-21 00:45:00

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie