ziemia zaścielona w kolorze...

Pragnąłem i pragnę- to we mnie od zarania- ale zawsze godzę się gdy tego nie dostanę- i kwitkiem mnie pragnienie odprawi
I ja nic nie znaczę, a jeżeli to mało i na krótka chwilkę, tak jak większość niczego nie mam, a to co mam nikomu nie dam.

Mam okno na świat otwarty widokiem ku niebu na którym oglądam obrazy, na ziemi widzę drzewa jesienne jak ludzkie postacie-
Pragnąłem i pragnąć będę nadal by kwiaty rosły w moim ogrodzie, wplatać będę w nie marzenia z fantazją bo mam jej w nadmiarze, bo każdego dnia zapewniam tobie to w pięknie pokaże.

Dziś ziemia zaścielona w kolorze lilia kobiercem, dywanikami nostalgiczna podróż, miedzy ludźmi, pomiędzy obojga tak jak z nami
Dnie jesieni uciekają w cienie, słońce wstydliwie się chowa za kobierce, a moje słowa u ciebie ukazują się na ekranie co chwilę. Może ich za dużo, sam siebie o to pytam, ale takie mam pragnienie, nieprzerwanie u ciebie bywać

W moich pragnieniach to nie tylko słać tobie słowa, w moich pragnieniach to odkrywać twoje dla mnie piękno co dnia od nowa, Tak też i czynie opisuję twoja urodę i maluję ją w sercu, zapewniam, że bezpieczna jesteś jak w skarbcu.

Za oknem jeszcze noc poranka się gości, ja do ciebie z bukietem słów przez ekran -najprościej
Do bukietu a są nim barwne frezie dołączam uśmiech i cichą nadzieje
Nadzieją to, byś mnie nie zapominała, i to już od samego rana

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-11-07 Dodano: 2017-11-07 09:21:51

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie