Zima

NIeważne

Wieczna zima nas oplata
każde tęskni
Promyk słońca,ciepło lata
uwięzione w mroźnej bieli,śniegu,lodu
Bez nadziei...

Błękit nieba chciałby pomóc
Lecz przez mroki śnieżnej chmury
Ciężko zmienić bieg natury

Księżyc w pełni się przygląda
Jakoś dziwnie,trochę z góry
Żadnych marzeń już nie spełni
Bo nie zmieni mej natury

Zgaśnie promień,ciepło zginie
Uwięzione w mroźnej bieli,śniego,lodu
Bez nadziei...
...wkońcu zima nas rozdzieli

Dla niej...

autor

smusio

Dodano: 2006-02-05 01:09:42

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie