Z zimą w tle

Mrozem zaiskrzyła
śniegiem pobieliła.
Czy jesienne troski
wichrem przegoniła?
Zima,zima biała.

Teraz dzień jest krótki
zmrok szybko zapada.
Na codzienne smutki
sen najlepsza rada.

Więc zamykam oczy
i uciszam myśli.
Poddaję się nocy.
Niech sen mi się przyśni.

Zapomnieć o wszystkim,
zapomnieć o życiu,
o chorobach bliskich,
o nałogach-piciu.

Że jest smutna starość,
gdy rozum trwa w mroku,
że jedyna radość-
to mieć święty spokój.

Choć zaciskam oczy,
to sen nie przychodzi
i jak każdej nocy
znów w myślach powodzi.

Myślę o uczuciach.
Czemu ich tak mało,
czemu brak ich ludziom,
co się z nimi stało?

Nienawiść i miłość
gdzieś się pogmatwały.
Smutna ta zawiłość.
Taki jest świat cały?

Zasnąć, zasnąć, zasnąć.
Nie myśleć o niczym.
Zasnąć, zasnąć, zasnąć.
Tylko to się liczy.

Wiersz dlugi jak bezsenna noc. styczeń 2009r.

autor

Zyta

Dodano: 2009-02-26 16:31:39

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie