Zimna Zośka
Pędzi bezdrożami zimna Zośka
rozsiewa dookoła chłód i wiatr
ziębi od wschodu do zachodu
pięknej polskiej ziemi szmat
straszy zimnem kwiaty krzewy
stare drzewa stawy pola łąki
marzną ptaki w swoich gniazdach
Zośka zimnym palcem grozi
bieluteńko konwalia kwitnie
niezapominajka błękitem się płoni
bzy zapachy dookoła rozsiewają
zimnej Zośki żadne się nie boi
polne maki chabry i kaczeńce
odporne na zaloty chłodnej Zosi
cudnie kwitną na zielonej łące
i każdy o odejście Zosię prosi
oj Zosiu chyba cię pokocham
rankiem słoneczko przyniosłaś
dałaś się ciepłu przekonać
albo cię strach obleciał po kościach.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2020-05-15 12:10:55
Ten wiersz przeczytano 1124 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
piekne slowa pozdrawiam
Zimna. Mokra. Wredna. Brrr. Nie lubię. Pozdrawian@
Tak sobie myślę, że jeszcze nie wszystko zmieniło sie
w naszej przyrodzie- zimne prądy z północy co roku o
tej samej porze do nas zaglądają.
piękny wiersz,
ostatnio za mało tego ciepła jak na maj,
pozdrawiam:)