Zimne uczucie

Gdy siedzimy jedno blisko drugiego
czujemy tę elektryczność w powietrzu wiszącą.
Czujemy ten żal, co miota ciałami,
które nie mogą cieszyć się wiosną kwitnącą.

My nic nie możemy - oddychać ni mówić,
tylko telepatia łączy nasze zmysły,
nasze serca z marmuru bijące lekko w ciszy
i te chore, wręcz nienormalne domysły.

Cierpimy katusze będąc tak blisko
nie mogąc się dotknąć, uśmiechnąć.
Och! Jakże przykro gdy pozostaje muskać myślą
tę szarą materię, nie mogącą odetchnąć.

Żyjemy już lat tyle. Po nas krew spływała
przez pokolenia, przez wieki, przez lata.
Na moich stopach łzy zranionych leżą,
na mym ramieniu dawny bicz kata.

Tyle lat żyjemy, tyle się kochamy,
tyle trwają nawzajem do siebie pociągi.
Jedynie marzyć pozostało nam obojgu
bo właśnie tak kochają posągi.

autor

taka_sobie_romantyczka

Napisany: 2011-03-05 Dodano: 2011-03-19 10:23:20

Ten wiersz przeczytano 832 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie