Zimno mi

W ciemnościach,
me ciało leży spowite.
Niby nie ruchome,
ale usta drżą.

Ciemność to całe moje życie.
Przeszłość i przyszłość,
blask i mrok.

Mówisz mi przecież,
że miłość jak róża.

Jej kolce jak szkło
me oczy tną.
Ostatni blask,
i krwi kałuża.

Jasność i ciemność,
przeszłość i mrok.

Metaliczny lecz słodki,
smak w moich ustach.
Płynie niczym rzeka,
strużka ciepłej krwi.

Na jednym jej brzegu,
z nadzieją leżę ja.
Po drugiej jej stronie,
biernie stoisz Ty…

autor

trus

Dodano: 2007-04-11 13:22:09

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie