Zjazd rodzinny cz.IV

W sobotę po balu znów zrobiono koło,
Żeby przy ognisku bawić się wesoło.
W czas gdy spragnionym wina dolewano,
Ognisko strawiło nie jedno polano

O mocniejszych trunkach, tu nie będę pisał,
By abstynent jakiś tego nie usłyszał.
Werwa, z którą wkrótce chóralny śpiew nastał,
Nie bierze się nawet z najlepszego ciasta.

W sobotę przy ognisku zabrakło muzyki,
Musiały ją w pełni zastąpić języki.
Graniem na gitarze wszystkich zabawiano,
Śpiewy się skończyły, gdy nastało rano.

W niedzielę gremialnie udział we mszy wzięto,
Bo w tym dniu Krzysztofa wypadało święto.
On wszystkim kierowcom zawsze patronuje,
Pod jego opieką też dobrze się czuję.

Zjazd kończył się godnie niedzielnym obiadem,
Po którym do domów wszyscy się rozjadą.
Już dzisiaj solennie wszyscy przyrzekają,
Że gdy roczek minie znowu się spotkają.

Marysi się wielkie uznanie należy,
Bo teraz wie każdy, gdzie to Glisno leży.
Ona ten uroczy pałacyk wybrała,
Za tą propozycję jej należna chwała.

Wiersz trochę przydługawy, ale zjazd trwał trzy dni, więc o najważniejszych zdarzeniach nie dało się krócej napisać.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-11-19 09:25:16

Ten wiersz przeczytano 3250 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie