złamanie otwarte

Nie wiem z czym mam walczyć
miotem na oślep strzały, pociski
wracają do mnie
niczym
bumerang przeznaczenia
z rozerwanych tętnic duszy
broczę rudo-siną krwią
chwila nieuwagi wystarczy
by odsłonić kawałek siebie
(pięto achillesa!)
i
serce zdobyte
stracone

odchodzisz
bo jestem pijakiem?
czy dlatego
że poezja mojego życia
pokąsała się boleśnie
z prozą
Twojego życia?

Co z tego że nie mam najgorzej
ja chce mieć najlepiej
a nie tylko
nienajgorzej
ale ty tego nie zrozumiesz
poezja od zawsze
górowała
na rozpaplaną epiką

brzydzę się Sobą i Tobą

Twoje łzy mniej warte
niż krew spływająca po mojej duszy
wykrwawiam się
od dziś bedę więc
bukiem bez serca
oby nie bez rozumu

autor

janowski

Dodano: 2012-07-08 08:58:05

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie