ZŁO

Tam idąc drogą od Jungenów złocistych
Prowadzącą do nienawiści i zła
Która dała umrzeć naszej miłości
Do niedawna słońce odbijane od morskiej głębi nieznanej
Dawała nam te bliskość, to piękno..
Tak nieskazitelne, tak czysto bijące dobrem i jasnością...
To wszystko zginęło zostawiając w sercu zło
Które teraz przeprowadziło się do naszych umysłów i dusz...
I wrodziło sie w ziemię...
Dając światu nowy dzień i nową wieczność..
Teraz zaczną sie te gorsze lata... lata nieczułości, egoizmu i zazdrości...
Palące duszę nieskończonością...
Lepsze nie nadejdzie nigdy...
Czuje to wszystko we mnie...
Wrodzone tak głęboko daje mi po co żyć....
BO ŻYJE NA ZŁOŚĆ INNYM!!!!!!!!

Dla tych co cenią (jeszcze) swoje życie i życie innych.. Swoje uczucia i myśli...

autor

nieme_słowa

Dodano: 2007-02-23 13:41:06

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie