Złote Wrota cz. II ( Odrodzenie )

Wiersz jak kolorowy sen. Popraw "znikąd".

subtelnie i tajemniczo... bardzo ładny wiersz

Jak zwykle z przyjemnościa przeczytałam twoj wiersz.
Cieplutko pozdrawiam

Stworzyłeś niesamowity nastrój, aż mi ciarki
przeszły. Połączyłeś tęsknotę z ogniem piorunów jak na
scenie.Poczułem się jak w teatrze. Serdecznie
pozdrawiam

Dobrze jest odzyskać siły i żyć dalej z
marzeniami.Wiersz mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie.

W marzenia trzeba wierzyć-pozdrawiam!

...odzyskałeś wiarę w swoje siły...to dobrze bo wiara
czyni cuda i łatwiej jest żyć...ładny
wiersz...Pozdrawiam :)

zatem biegnij i łap szczęście w swoje dłonie...ładnie
u Ciebie... Pozdrawiam i dziękuję za komentarz u
mnie:):)...

Jak to dobrze że odzyskałeś siły i wiarę.

życie nie jest proste dobrze mieć kogoś kto
pomoże...optymistyczne zakończenie

Wzruszający bardzo......dławi z bólu......tyle
komentarza...gdzieś pierwszą część ominęłam a i
dziękuje serdecznie za kom...z serca ..:)

usilnie ubierasz, kazapie, prozę (i to dość kiepską
prozę) w strofy; nie ma tu wiersza, jest przegadanie,
za dużo opisu, który miał chyba, w zamyśle autora,
sprawiać wrażenie grozy sytuacji, niestety - rekwizyty
zbyt tanie i wyeksploatowane (błyskawice, pioruny,
mrok, nie mówiąc już o tym przemykającym cieniu, który
pojawił się ni z gruszki ni z pietruszki i dalej nie
wiadomo co się z nim dzieje i po co się pojawił);
momentami jest nielogicznie, prawie komicznie: "nawet
kamienie na drodze
wtaczały się pod nogi", "na poboczach zieleń
płonęła intensywną czerwienią" albo "znikąd zabrzmiał
głos (...) jestem chodź do mnie"; no i ta urwana myśl
na końcu - przecudna - po co? :) a gdzie deklarowany
dramatyzm? Druga część, imho, tak samo nieudana jak
pierwsza, kazapie

treść wiersza może się podobać pozdrawiam :)

jak niewiele trzeba by samotność mniej bolała -
dramatyczny wiersz z nutką nadziei -super -pozdrawiam

Jesteś dzisiaj zagadkowy , to mi się podoba i ten ton
wiersza :)