Złoty klucz wspomnień.
Dla Ciebie, dla Niej, dla Niego...
Zamknąć wszystkie drzwi przeszłości
na złoty klucz kiedyś chciałam.
Nie pamiętać chwil, które raniły,
w których kochałam.
Zamknąć je i wrzucić klucz do rzeki,
aby wraz z jej prądem odpłynęły
wspomnienia.
Lecz tak nie zrobiłam...
Bo przecież pomimo bólu i łez
za drzwiami kryją się radosne chwile
też.
Trzeba iść dzielnie przez cierpienia
dni.
Bo życie to pasmo smutku i radości.
Tak jak po każdej nocy wstaje słońce,
tak dla każdego nadejdą dni
warte wspomnień.
...dla was wszystkich. :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.