Złudzenie
Z dala od życia
łzami rozpaczy
zmywam z twarzy
gorzki ból.
Ja już nie potrafię
udawać coś
co gnębi mnie.
Niech proch przykryje
ścieżkę moich
wspomnień.
Kiedyś jednak
odnajdę drogę
i pokonam ból.
Z dala od ludzi
poza złudzeniem
pozostał tylko żal.
To wszystko tkwi
we mnie i wciąż
budzi strach.
Zbyt wielka przestrzeń
dzieli wszystkich
nas.
I nikt nie potrafi
powiedzieć
tego w twarz.
autor
Sarah_Dion
Dodano: 2008-01-21 15:27:16
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
debiut dobry sprawdzę co tam napiszesz następny raz
bo wiekszosc ludzi nie umie powiedziec wileu rzeczy
prosto w twarz
Bardzo ładnie napisałaś ten wiersz.Bardzo mi sie
podoba.