Złudzenie?

Wsłuchana w odgłosy minionego dnia
Wypełniona głuchą pustką koniecznych zdarzeń
Próbuję wciąż zrozumieć klęskę mojej nadziei
Trwam w upojnym przekonaniu, że wiosna nadejdzie

A ona idzie.. tylko innymi ścieżkami
Tak upragniona przeze mnie
Jest niezauważalna w zimowym półmroku
Zimno... nie tylko ciału.. ale i sercu i duszy...

Po całym dniu złudzeń, brudnych słów
W głowie tli się światełko! Zdrajca! Obłudnik!

Ciii.... nie krzycz... Nadzieja- głupia matula
Wcale nie przyjdzie z pomocą...
Płacz dalej, bój się, krzycz!
Nie... nie krzycz.... zamilknij na zawsze...

... tylko zdobądź się na wysłuchanie innych....

autor

karnala

Dodano: 2008-03-21 17:25:45

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie