Złudzenie
Zamknięci w dwóch światach
Jak ćmy którym palą się skrzydła od
płomienia świecy
Latamy obłędnie więzieni w odchłani
Tak daleko od siebie choć tak blisko
Niby razem a jednak oddzielnie
Smutno i tęskno nam za sobą
Pozostało już tylko złudzenie
autor
Słoneczko84
Dodano: 2008-08-12 12:27:35
Ten wiersz przeczytano 399 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
dobrze znam to uczucie - piękne słowa piórem smutku
pisane
Ładne metafory. Wiersz został otulony skrzydełakmi
motyli. Podoba mi się szczególnie 1 zwrotka, jest
bardzo wyszukana i subtelna.