ZŁUDZENIE
Złudzeniami się karmisz,
w piruetach zapatrzeń słodkich.
Chciałoby się przeżyć od nowa,
stworzenie niebanalnych swoich
wyobraźni.
Wiedziony jak na nitce
fatamorganą wyśnionej postaci
i lustro podstawiasz sobie,
aby próżności dogodzić.
Igraszką jesteś dla innych, gdy tylko
marzysz
Zjawy szukasz w przestrzeni.
Zapadnie, twarze nowe szykujesz,
aby skryć się przed sobą
i adrenalinę stworzyć od nowa.
Niestety, często los pisze okrutny
scenariusz,
bo stracić można uczucie prawdziwe,
chociaż skromne.
A ułuda zostanie śmieszna,
tylko w postaci pokracznej.
Nieszczęścia chodzą parami,
bo drogie też realne życie wokół
odchodzi,
gdy wybierzesz niesprawdzone.
Jak mądry jesteś to wiesz,że głupota ma
imię, w które się zapatrzysz
i nierozumnym zaufaniem obdarzysz, w grę
wplątany
Niegodną bez przyszłości, dla Ciebie
alternatywy
bo bawi się Tobą i dla przedniej
zabawy,
wchodzi z Tobą w układy.
Złudzenie to taka melodia
paskudna,fanfaronada
jak w nią wpadniesz..
nikt nie może Cię przekonać,
że życie jest piękne
tylko realne.!
bo rzeczywiste, możesz dotknąć i
sprawdzić.
Wiersze nie zawsze są moim życiem ale
rozważaniem na temat zjawisk, które w nim
są.
ani nie dotyczą konkretnej osoby.
Łódź,12.08.2007r. ula2ula
ula2ula
Komentarze (12)
...zwykle wszelkie złudzenia; wytwarzają marzenia,
którymi się karmimy...
Wiersz przepełniony życiową
mądrością.Złudzenia,tak...warto jednak zaznaczyć,że
generujemy ich z siebie prawie tyle samo,ile dostarcza
nam świat.Piszesz o tworzeniu nowych
tożsamości,twarzy.Czytałem gdzieś,że każdy z nas
dysponuje przynajmniej dwiema osobowościami i kryzys
nadchodzi dopiero wtedy,gdy następuje między nimi
dysonans pragnień i wyznaczanych sobie celów.Może
zmęczeni utrzymywaniem zdrowia psychicznego,zamknięci
w sobie w obawie przed zewnętrznym światem,zaczynamy
wierzyć w to,w co łatwiej wierzyć?W każdym
razie,wiersz pierwsza klasa!
"Nie przywiązuj się do złudzeń"- to chciałaś
powiedzieć, bo choć są piękne, mamią i oduwają na bok
rzeczywistość- która jest prawdziwym życiem. Mądry
wywód!
super!!!!wyrazilas w tym wierszu tak wiele
Ciekawy wiersz. Wnikliwa analiza pewnych sytuacji i
zachowań w życiu, o ile dobrze odczytuję.
Złudzenie - na nitce wisi w próżni...
w przestrzeni jak ułuda....
smutek oparty o latarnie oczekuje na towarzyszkę żal
...realizm boli....
niesamowita jego puenta budzi refleksje...
b.dobry wiersz...
Przedostatnia cząstka jest troszkę zaplątana i mnie
zatrzymala najdłużej, by ją rozszyfrować. Ogólnie
rzecz warta uwagi i sporo celnych obserwacji zawarłaś
w tym tekście. Wiersz życiowy i mądry.
Jeśli chodzi o formę myślę, że można był go nieco
skrócić i odsiać, choć w tej postaci też jest ciekawy,
bo można odebrać jak snucie historii przez bardziej
doświadczoną osobę, która kieruje swoje słowa z
życzliwością do osoby mniej obytej ze światem.
No ale przedostaniej jednak przydaloby jakieś
wyklarowanie w mojej opinii.
Dobrze by było gdyby złe rzeczy były złudzeniem a te
lepsze nigdy nie zamieniły się w złudzenia.:)
podoba mi się ten wiersz.Czasem każdy bawi się
złudzeniami.
Marzenia bywają piękne, ale nawet i one muszą mieć
swoje granice. Każda przesada jest niedobra. No, ale
mamy przecież jeszcze rozsądek...
Mądry wiersz...
Wyrazasz prawde.wspaniale okreslenia.sprawdzam ze zyje
Czuje, że mamy wiele wspólnego.... Oj wiele...