zmęczony

Zmęczony i skołowany
Usiadłem na progu dwóch światów
Coś ciągnie mnie w obie strony
Gdzie powiedzieć „nie!”

Wróciłem do Polski
Ale z wszystkimi torbami
Kazałem się najpierw zawieść do parku
Jakbym chciał swój organizm powoli przekonywać do życia w mieście

Niedaleko na huśtawkach
Bawią się małe dzieci
Tylko trochę młodszy
Jest syn mojego

Wracam do domu…

autor

ponson

Napisany: 2007-03-05 Dodano: 2007-03-05 09:33:17

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie