ZMYSŁY

zamykam okna moich zmysłów...
komnaty wciąż żyją nadzieją
cisza milczenie krzyczące ciało
uśmiech woła o przetrwanie

wciąż oczekiwanie pytanie na co
tyle pytań złudzeń niewiadomych
śpiących poranków obraz raju
one zaskoczone też nie pojmują

dokąd podążać mają w ciemności
dotyk sprawia że sen spędzasz z oczu
kolejny bodziec iskra powrót do źródeł
śnisz na jawie sięgasz dalej wszechświata

połknąłeś pigułkę szczęścia ciało reaguje
tworzysz mapę marzeń zbliżasz sie do brzegu
czujesz magie wiesz czego chcesz dotykasz


zimne powietrze oplata ciało otwierasz oczy



i znowu ta błoga cisza ......

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2015-01-07 Dodano: 2015-11-07 23:49:48

Ten wiersz przeczytano 1695 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie