Znasz to uczucie, gdy płonie...

Znasz to uczucie, gdy płonie pod tobą ziemia
Ruchem palca rozniecasz iskry w piasku
Przegrzebujesz duszą żar rozlewających się uczuć
Między waszymi czołami
Przekreślonymi pionową zmarszczką miłości
Nie ma wówczas miejsca na tulenie płatków lilii
Nie ma czasu by kołysać wierszem trawy
Zanurzasz dłoń w płomieniu prawdy
Bezpiecznie bo nim spłonie dłoń spłoniesz cały
Smagany po twarzy gorącymi ziarnami
Drgasz obmywany słoną wodą
Która niczego nie ugasi
A rozkołysze ciernie rwące twoją skórę
Choćbyś chciał odejść pamięć przesłania ci wzrok
Zawroty rozbijają twoją głowę o palenisko
Tłoczą oliwę z twych ramion
Przesuwasz opuszkami po roztopach warg
Przykrywasz twarzą każde słowo
Podsycasz ogień strawą sumienia
By prędzej przemienić się w stos
Ofiarnie przygarnąć przestrzenie

autor

Elenka

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-02-23 23:43:53

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie