Znów niepodległa
Kłaniam się tobie ukochana ziemio,
pachnąca chlebem i najsłodszym miodem,
Tyś fundamentem i kolebką życia,
biało czerwona.
Stygmaty wiary, Bóg, Honor, Ojczyzna
już od zarania twym hymnem, kolędą.
Z Tobą na wieki w jedno zespolone
z orłem koronie.
One orężem, pancerzem ochronnym
w czas nieprzychylny, w pożogach
wojennych.
Z Boga imieniem ruszali do boju
wierząc w zwycięstwo.
Dziś niepodległa, dumna, suwerenna
od Tatr do morza, od wschodu po zachód.
Przez naszych ojców męką odkupiona,
zachwycasz pięknem.
Matko Bolesna, zwycięska Ateno
Ikono męstwa i kolebko wiary
kłaniam się tobie, cześć Tobie oddaję
moja Ojczyzno.
Ty-y dn: 11.11.2020
/wanda w./
Komentarze (36)
Pięknie dziękuję Zosiu :)
Pozdrawiam świątecznie, życząc miłego wieczoru :)
Witam i pięknie dziękuję Broniu, Marcepanko i Panie
Bodku.
Pozdrawiam serdecznie i bardzo świątecznie.
Życze miłego wieczoru :)
Ładnie.
Wierszem klaniasz sie Ojczyznie,
a ja klaniam sie nisko Tobie Wandziu i dziekuje za te
piekne strofy.
Serdecznie pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz i pokłon. Pozdrawiam jeszcze
świątecznie :).
Pięknie Wandziu dla kochanej Ojczyzny. Miłego
świętowania.