Znowu pytasz...
Pytasz mnie jakim jestem
człowiekiem? Dobrym,złym
czy takim po trochu,
jestem sobą zawsze taka byłam
mało lojalna,zagadkowa
trochę samolubna,
ale przecież nie można mieć
w życiu wszystkiego...
autor
Paulla Sz.
Dodano: 2009-05-28 18:56:33
Ten wiersz przeczytano 673 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
jesteśmy tylko ludźmi
ważne jest, by umieć to głośno powiedzieć bez zbędnych
retuszy
super szczerość, tak trzymać, nie ma nic gorszego jak
ubierać własne wiersze w zbędne masło , i bać
się...jakiejś treści, jakichś słów.../pozdrawiam
to prawda...życie nie po to jest by podawać nam
wszystko na tacy...my po to w nim trwamy by uczyć się
zdobywać to czego pragniemy...i choć życie kreuje nas
ludzi na żądne krwi samolubne zwierzęta...niektórzy
potrafią się odnaleźć...i pokazać że trzeba akceptować
to co się ma...gdyz wybredzjąc później można nie
dostać nhic...pozdrawiam.
Samoocena całkiem, całkiem sympatyczna :)
Dokładnie! Każdy z nas ma wady i zalety, w czymś
jesteśmy dobrzy, ale też w niektórych sprawach
niedomagamy :) Powinno się nas kochać takimi jacy
jesteśmy :)
Brawo za piękny wiersz. Na peno jesteś cudownym
człowiekiem, więc nie pytam:)
to prawda....dobry wiersz..pozdr.
Krótka, zwięzła refleksja, ciekawie napisana, świetny
wiersz, dziękuję i pozdrawiam ;)
Kto pyta nie bładzi....a skoro pyta to ma watpliowosci
......ze potrafi i che by lepszym....doceniam
szczerośc i samokrytyke to wartosciowa
cecha...berawoooooo
dokładnie nie mozna miec wszystkiego...bo to wszystko
moze okazac sie niczym...pozdrawiam
Obojętnie stwierdzam, że wiersz jako taki mi się
podoba.
Masz rację nie można mieć wszystkiego...każdy z nas ma
jakieś wady
fakt paulo...!nie mozna miec wszystkiego...:):)
świetny wiersz! pozdrawiam
Pozna sam a oceniać siebie jest najtrudniej Fajny
wiersz :)Pozdrawiam +