Zobacz Przyjacielu mój sejf!

W sejfie mym, modo- i czasoodpornym
Skarbów spoczywa ilość przeogromna
Co w tym sejfie chowam? Zaraz Ci opowiem
Pokażę skarb każdy, od wieka aż do dna

Patrz! - wspomnienie czasu, kiedy się rodziła
Miłość, co me serce z popiołu podniosła
Jak błyskiem pioruna, huraganu siłą
Z szarugi w zieloną przeniosła mnie wiosnę

A tu jest obrazek uśmiechu pierwszego
Posłanego cudnie z kołyski dziecięcej
I dźwięk słowa „tata” wypowiedzianego
Raz pierwszy. Te skarby warte są najwięcej

Tak samo jak dotyk małych, ufnych rączek
Albo zmęczonego dziecka zasypianie
W ramionach, kiedy letnie zachodziło słońce
Po dniu całym zabawy w świata poznawanie

Lecz są też wspomnienia grzechów moich licznych
Zresztą , nawet dzisiaj nie rosną mi skrzydła
Dość, że nie przekroczyły swej masy krytycznej
Dla pewności trzymam je zawsze blisko dna

Podziwiasz te skarby jak z klasycznych bajek
Choć nie lśnią jak gwiazdy na niebie czy księżyc
„Oj! Czego tu nie ma!” - Pytanie zadajesz..
Odpowiem Ci chętnie....
....Nie ma w nim pieniędzy...

autor

yanzem

Napisany: 2005-08-03 Dodano: 2005-08-03 16:37:54

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie