Zobaczyć pragnę

Kiedy mi przyjdzie wreszcie marzyć,
Tak pospolicie, nie inaczej.
Kiedy mi w życiu się przydarzy,
Iść prostą drogą bez wypaczeń.

Zobaczyć pragnę zwykłych ludzi,
Którym pogoda barwi twarze.
Którym te życie się nie nudzi,
I bawić może każde z marzeń.

Ale daremnie oczy męczę,
Rozglądam się na wszystkie strony.
Lud nie podrywa ciała z klęczek,
Tak jest swym losem zatrwożony.

Kiedy mi przyjdzie śnić na jawie,
Tak pospolicie, nie inaczej.
Kiedy już będę wiedział prawie,
Jak iść tą drogą bez wypaczeń.

autor

Grand

Napisany: 2017-01-01 Dodano: 2017-01-02 09:27:50

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie