Zranienie.

-Kochać nie można każdego.. Wyjątkową osobą stajesz się gdy..

“Zapewniłeś mi miłość.
Swym uczuciem żywiłeś.
Mówiłeś, że kochasz.
Lecz to nigdy prawdą nie było.
Oszukiwałeś mnie, za dnia, za nocy.
Myślałam o nas i o każdej spędzonej z tobą nocy.
Wtedy zawsze mówiłeś, że nie opuścisz mnie.
Ale to były tylko puste słowa twe.
Wypowiedziane na wiejący wiatr.
Twoje słowa tak mnie skrzywdziły.
A czynny ciebie znienawidziły.
Zraniłeś mnie, nawet nie wiesz jak..
Nie wiesz jak cię kochałam.
Jak to wszystko wspominałam.
Te chwile ten czas.
Który wydawał się jednym z marzeń mych.
Wiedziałam, że świat dalszy ciąg pokaże.
Co wydarzy się, co nastanie.
Ale spodziewałam się czegoś innego..
I dlatego smutek znajduje się na mojej twarzy.
Chciałam abyś to wiedział, że zawsze cię kochałam.
Że życie dla ciebie mogłabym oddać, wszystko co miałam..
Lecz ty tylko byłeś ze mną dla jakiegoś głupiego zakładu..
Którego tylko niedojrzali nastolatkowie zakładają.
Byłam głupia, to fakt.
Ale ja naprawdę się zakochałam, tak szczero, tak wiernie.
Mówiłeś, że nasza miłość przezwycięży każdą złą chwilę.
Że uczucie na zawsze w tobie pozostanie.
Dlaczego tak mnie krzywdziłeś?
Dlaczego to robiłeś..
Dlaczego zadaje sobie wciąż te same pytanie,
Jeśli znam fakt iż odpowiedzi na nie brak..
Brak.. “

gdy potrafisz do zrozumieć. -

autor

Heyllon

Napisany: 2008-10-30 Dodano: 2008-11-12 16:16:20

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie