zraniona zdradą...

Zraniona zdradą próbuje uciec daleko
ale gdzie się schować przed miłością,
która krzyczy tak bardzo głośno?!

to jak tortura!
blada śmierć...
męczy, by w końcu zabić mnie

z cierpieniem serca,
i uśmiechem twarzy
próbuję znaleźć osobę
która przyjaźnią mnie darzy

w końcu oszukuję sama siebie
myślę że to załatwi sprawę
ale tak niejest;

realizuję mój żałosny plan:
żyletka, ból, rana, kran...

autor

paula_serducho

Dodano: 2006-08-28 13:17:16

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie