U źródeł

Tam, gdzie szczyty mgły kryją, gdzie wiatr hula wśród skał
tam, gdzie śnieg przedwieczny z lodem w jedno się zlał
gdzie wichury nękają cienie bezlistnych pni
- cisza na grań opadła, w sen zapadła - i śpi.

Nie zawrócisz ze ścieżki na szczyt!

Pójdziesz, choć stromy szczyt, choć wysoko we mgłach
pójdziesz, choć woła cię, woła w dół własny strach
rozrywając mgieł szal, rozgarniając cień drzew
dłonie szarpiąc, kalecząc, nie zważając na krew.

Nie wrócisz - nie zawoła cię nikt!

Tam, na szczycie, gdzie mgła spadnie na twój wzrok
znajdziesz otwór - i zajrzysz - ujrzysz bezbrzeżny mrok
i usłyszysz mój śpiew, śmiechem zwabię cię w czerń
ty obejrzysz się; lecz ujrzysz, że minął dzień.

Nie zawrócisz - daleko jest świt!

Najpierw wolno, ostrożnie, dłonią trzymasz się ścian
schodzisz w dół do gardzieli, krew ucieka z twych ran
śliskie zimne kamienie błyszczą pośród wód
wciąż słyszę - coraz bliżej twój krok, słyszę chód

Nie zawrócisz - zaginie pośród ciszy twój krzyk!

Głos mój budzi twój strach, słyszę drżenie twych nóg
szukasz pośród ciemności groty powrotnych dróg
w sercu twym jedna myśl pośród mroku się tli
słowo pada z mych ust - lód u nóg twych się skrzy

Nie zawrócisz - od wieków mój sen w grocie kwitł!

Zrywasz znowu się w bieg, padasz w wodę pod głaz
krzyk zamiera w twym gardle, oddech życia twój zgasł
wciąż nie wierząc, z wysiłkiem przed oczy unosisz dłoń
lecz zaklęta w kamień ciężko opada w toń...

***

Pośród szczytów, gdzie mgły kryją wejście do grót
znowu nadchodzi śmiałek, poszukując mych wrót
ujrzy posąg twój, nim w kamień zmieni się sam
nawet uśmiechnie się, słysząc jak w mroku gram.

Nie zawróci - pieśń moja zbudziła znów mit!

autor

Sjanna

Napisany: 2005-04-22 Dodano: 2005-04-22 19:40:55

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie